ᲘᲥ ᲡᲐᲓᲦᲐᲪ ᲨᲝᲠᲡ
და იქ სადღაც შორს
 
მზე ისევ ანათებს ამ მშვენიერ დღეს
ის უცხო სხივი ისევ მეძახის მისკენ
მთელი ეს მანძილი მე მოვდიოდი მხოლოდ ერთი რწმენით 
რომ ეს დღე და შენ არ იყავით ტყვილი
 
ვინ არის ის ან ვინ არის სხვა 
ვინც შენს სახელის თქმაში მე მიშლის ხელს
იყო დრო როცა მათ დაჯერების ფასად 
მე ვკარგავდი შენს ნაჩუქარ ფრთებს
 
რაც არ ვეცადე მაინც არ მოხდა
რაც არ ვასწორე მაინც არ გასწორდა
რაც არ ვაშენე მაინც არ აშენდა
და მხოლოდ სიბნელეში აენთო ეს იმედის დაკარგული გზა
და მხოლოდ ისევ ეს გზა შენსკენ გამოჩნდა
 
მე ვიღებ გადამწყვეტ ნაბიჯს შენსკენ ჩემს თავზე
თუნდაც მე ვიყო ამ ნაბიჯის მსხვერპლი 
გატეხილ სარკეში მე უყურებ თვალებს
თვალებს რომელსაც აღარ დარჩა არარაფერი სათქმელი მეტი
 
ყველაფერიიძვროდაჩემსწინააღმდეგ
როცაჩემისურვილიისევგიბრუნდებოდაშენ
მემიჯდებოდაყოფნაარყოფნისფასად 
ყოველინაბიჯიგადმოდგმულიშენსკენ

მისამღერი:
და იქ სადღაც შორს შენ მე მეძახდი ისევ
და იქ სადღაც შორს შენ მანახებდი ნიშანს
და იქ სადღაც შორს მე ვხედავდი შენს ცრემლებს
როცა მე მხედავდი დაცემულს ძირს
 
მე ვხედავდი შენს სიხარულს 
როცა მე მხედავდი გზაში შენსკენ

ვერა 80'ანები